Belfast 1943.

Historia

Na początku lat 30. XX wieku brytyjska admiralicja weszła w posiadanie informacji o budowie przez Japonię nowych lekkich krążowników klasy Mogami, które przewyższały konstrukcje brytyjskie. Aby powstał godny konkurent dla klasy Mogami, Royal Navy musiała dojść do limitów narzuconych przez obowiązujące traktaty międzynarodowe.

W 1934 roku w brytyjskich stoczniach rozpoczęto budowę lekkich krążowników typu Town. Dalszy rozwój projektu doprowadził do powstania dwóch najbardziej zaawansowanych okrętów tego typu — Belfast i Edinburgh. Przewyższały one wcześniejsze okręty typu Town pod względem uzbrojenia i opancerzenia. Belfast nie mógł jednak równać się z Mogami pod względem liczby dział głównej baterii. Brytyjczycy próbowali wyrównać te braki, projektując zupełnie nowe systemy artyleryjskie głównej baterii. Podjęto więc decyzję o wyposażeniu go w potrójne wieże z niecodzienną cechą: środkowe działo było cofnięte w stosunku do pozostałych, żeby zniwelować wpływ gazów wylotowych na tor lotu pocisków wystrzelonych przez inne działa w salwie. Krążownik był dobrze uzbrojony, jego liczne działa stanowiły spory odsetek całkowitej wyporności okrętu.

Belfast wszedł do służby tuż przed wybuchem wojny, 3 sierpnia 1939 roku. Rankiem 21 listopada 1939 roku najnowszy krążownik Jego Wysokości, przesłużywszy jedynie 4 miesiące, został uszkodzony przez minę magnetyczną kilka kilometrów od wybrzeża. Okręt utrzymał się na powierzchni i został pośpiesznie odholowany do bazy. W suchym doku okazało się, że kadłub krążownika został poważnie uszkodzony — część stępki się zdeformowała i zmieniła położenie, wygięła się połowa wręg, a turbiny zostały wyrwane z mocowań. Szczęśliwie poszycie miało tylko jedną małą dziurę. Okręt przeszedł gruntowny remont, który potrwał 3 lata. Belfast został przy tej okazji znacznie zmodernizowany: zmieniono układ kadłuba i opancerzenia, uzbrojenie przeciwlotnicze zostało wzmocnione, zamontowano wyposażenie radarowe. Ulepszony krążownik ponownie wszedł do służby w 1942 roku. Eskortował konwoje arktyczne, wsławił się w bitwie koło Przylądka Północnego, w trakcie której zatopiono niemiecki pancernik Scharnhorst i zapewniał wsparcie ogniowe podczas inwazji w Normandii.

Aktualnie Belfast jest największym istniejącym jeszcze weteranem Royal Navy z II wojny światowej i można go zobaczyć zacumowanego na Tamizie w Londynie.

Tak krążownik Belfast prezentuje się w World of Warships — w swojej wersji z 1943 roku, gotowej na nowe morskie przygody.

Dowiedz się więcej o historii tego legendarnego okrętu w nowym odcinku Morskich Legend!

Odtworzenie okrętu

Bateria główna: dwanaście dział 152 mm/50 Mk XXIII na czterech potrójnych wieżach

Działa uniwersalne: dwanaście dział QF Mk XIX kal. 102 mm/45 na sześciu podwójnych stanowiskach

Torpedy: dwie potrójne wyrzutnie torped kal. 533 mm

Działa przeciwlotnicze: dwa ośmiolufowe działka automatyczne Mk VIII kal. 40 mm, pięć podwójnych działek automatycznych Oerlikon Mk V kal. 20 mm, osiem pojedynczych działek automatycznych Oerlikon Mk IV kal. 20 mm

Dowodzenie Belfast

Dowódca z 10 pkt. umiejętności

• Cel priorytetowy
• Przypływ adrenaliny
• Nadzorca
• Ekspert w kamuflażu

Dowódca z 19 pkt. umiejętności

• Cel priorytetowy
• Przypływ adrenaliny
• Nadzorca
• Ekspert w kamuflażu
• Ekspert w wyburzaniu
• Wszechstronność
• Ostatni bastion
• Strzelec wyborowy

Ulepszenia

• Modyfikacja głównego uzbrojenia 1
• Ochrona Maszynowni
• Modyfikacja systemów celowniczych 1
• Modyfikacja 1 układu sterowania
• Modyfikacja 1 systemu kamuflażu